Decyzja o budowie szkoły

Rejonowa Dyrekcja Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w Elblągu w dniu 19 grudnia 1975 roku podjęła decyzję o budowie nowej szkoły w Sztutowie, przewidzianej do realizacji w latach 1977/1978.

Jednak dopiero dnia 7 lipca 1980 roku przystąpiono do budowy. Wykonawcą zostało Elbląskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego. Bezpośredni nadzór nad budową pełnił inż. Marek Koński. Przewidywano, że budowa szkoły będzie trwać dwa lata.

W budowie partycypować miała Elektrownia „Kozienice” ze Świerżego Górnego w gminie Kozienice, ponieważ planowała wykorzystać budynek szkoły na kolonie letnie dla dzieci pracowników elektrowni.

Początek budowy szkoły

Wysoki stan wody gruntowej spowodował konieczność wymiany gruntu pod budowę i dopiero wówczas przystąpiono do budowy fundamentów. W październiku rozpoczęto deskowanie ścian piwnic. Obfite opady w listopadzie spowodowały podniesienie się poziomu wód podziemnych, co uniemożliwiło prowadzenie prac. Przewiduje się, że stan surowy zostanie wykonany w terminie, jednak prace wykończeniowe mogą się przedłużyć ze względu na trudności finansowe i brak materiału. (z relacji kierownika budowy)

Wmurowanie aktu erekcyjnego

Uroczyste wmurowanie aktu erekcyjnego pod budynek zbiorczej szkoły gminnej w Sztutowie odbyło się dnia 13 grudnia 1980 roku. Ceremonii wmurowania dokonali: M. Wilczyński przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej, przedstawiciel KW PZPR W. Włodkowski, przewodniczący KW FJN Z. Olszewski, kurator oświaty i wychowania W. Hrynkiewicz. W uroczystości wzięła udział delegacja byłych więźniów obozu Stutthof. Obok aktu erekcyjnego umieszczono urnę z ziemią pobraną ze Stosu Całopalnego obozu Stutthof.

Kolejne etapy budowy szkoły

W lutym 1981 roku powstał budynek z piętnastoma salami lekcyjnymi i ściany I piętra budynku socjalno-administracyjnego. Wytyczone zostało miejsce pod budowę sali gimnastycznej, przygotowano: kanalizację i urządzenia do CO. Stolarze skończyli montaż stolarki okiennej. Budowa przebiegała zgodnie z harmonogramem.

W maju 1981 roku stał już budynek administracyjno-socjalny z ośmioma salami. Wykonano wykopy pod salę gimnastyczną. 23 maja  założono wiechę na budynku szkoły. W okresie od czerwca do października dokończono budowę części socjalnej i łącznika w stanie surowym. Uzbrojone zostały i zalane stropy oraz ławy fundamentowe pod salę gimnastyczną. W budynkach szkolnych wykonano ścianki działowe i osłonowe.

Stan wojenny  nie przeszkodził w realizacji harmonogramu prac budowlanych.

Komitet Rodzicielski dnia 29 stycznia 1982 roku podjął uchwałę o ufundowaniu nowej szkole sztandaru. Dnia 17 lutego 1982 odbyło się zebranie Komitetu Honorowego, na którym zostało zatwierdzone imię szkoły: „Pomnika im. Więźniów Stutthofu”.

W lutym Rada Samorządu Szkolnego ogłosiła konkurs na plakat o tematyce związanej z imieniem szkoły, a w kwietniu uczniowie pod kierunkiem p. M. Ruteckiego rozpoczęli zbieranie dokumentów i eksponatów do Izby Pamięci Narodowej, jaka miała powstać w nowej szkole.

W kwietniu 1982 r. na placu budowy powstały konstrukcyjne słupy nośne sali gimnastycznej. Oszklone zostały okna zespolone. W korytarzach osadzono okna, wykonano ścianki działowe w budynku socjalnym.

Budowa szkoły została czasowo przerwana, gdyż okazało się, iż obiekt nie odpowiada nowym wymaganiom technicznym, których nie uwzględniono w projekcie. W związku ze zmianami norm grzewczych, według których temperatura w salach ma wynosić 20°C konieczne było zwiększenie liczby żeberek w grzejnikach.

W październiku 1982 roku w sali gimnastycznej powstała ściana działowa, wybudowano komin, zalano ławy fundamentowe pod budowę łącznika do sali gimnastycznej. Przy budowie szkoły pracuje 16 pracowników. Rozpoczęta została przebudowa ulicy Szkolnej.

W styczniu 1983 roku wylano podłogę betonową w sali gimnastycznej, została również zamontowana stolarka okienna. Na wszystkich budynkach szkoły zostały wykonane prace blacharskie, zamontowano sieć kanalizacyjną.

Ustalono termin oddania szkoły do użytku na wrzesień 1984 roku. W maju ’83 ukończono tynkowanie ścian, przystąpiono do wylewania betonu na posadzki. Rozpoczęto kryć papą wszystkie dachy budynków. Ekipa budowlana składała się z 18 osób. W marcu 1984 roku przystąpiono do ostatniej fazy robót wykończeniowych.

Młodzież szkolna pod kierunkiem p. M. Gajewskiej i p. T. Witkowskiego wykonała prace porządkowe na terenie obejść nowej szkoły, plantowała ziemię pod zieleńce. Absolwenci rocznika 1984 przekazali 3000 zł na sztandar szkoły. Rozstrzygnięto konkurs na plakat o tematyce związanej z nadaniem imienia szkole.

Centralna inauguracja roku szkolnego

1984/1985 w województwie elbląskim.

Dzieci i nauczyciele pożegnali „starą szkołę” – ciasne i nieprzystosowane budynki. Tablicę z wysłużonych murów szkolnych zdjął uczeń Tomasz Błaszak. Przy akompaniamencie orkiestry wojskowej cala społeczność szkolna i zaproszeni goście przemaszerowali na dziedziniec nowej szkoły.

Inspektor oświaty i wychowania Urzędu Gminy Waldemar Ogrodowczyk powitał pierwszoklasistów, uczniów, nauczycieli, rodziców oraz przybyłych gości: I sekretarza KW PZPR Jerzego Prusieckiego, wojewodę płk Ryszarda Urlickiego, przewodniczącego WRN Ryszarda Święcickiego, przewodniczącego RW PRON Ryszarda Szkolnickiego, przedstawicieli stronnictw politycznych, społecznych i młodzieżowych oraz grupę kombatantów – byłych więźniów obozu Stutthof z Leonem Lendzionem na czele.

Wojewoda przemówił do zebranych a następnie przeciął wstęgę, otwierając tym samym nową szkołę. Uroczystość przeniosła się do sali gimnastycznej, gdzie kurator oświaty i wychowania Urzędu Wojewódzkiego Ryszard Skotnicki odczytał akt nadania szkole imienia „Pamięci Ofiar Stutthofu”. Przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego (p. Burandt, p. Piórko, p. Banasik) przekazali uczniom, na ręce dyrektora szkoły, p. Stanisława Kraszewskiego, sztandar szkoły, ufundowany przez lokalną społeczność. Przedstawiciele uczniów złożyli ślubowanie.

Po części artystycznej otwarto Izbę Pamięci, urządzoną przez pracowników naukowych Muzeum Stutthof.